inquietud de una forastera
La cineasta Mónica Ruiz van Hattem (1967) nació en España y se instaló en los Países Bajos.
Como emigrante pensó que encontraría paz si hallaba el lugar adecuado en uno de los dos países de su origen. Entre tanto está convencida de que no es la emigración lo que le inquieta, sino que el impulso de emigrar es una manifestación de su inquietud interior: carga la inquietud del que crea.
Se inspira en sus propios temas vitales y utiliza el cine para dar sentido a la vida.
Empezó a hacer video periodismo en 2003 y desde 2013 se centra en documentales independientes. En 2016, su primera película La muerte de Don Quijote ganó el Premio del Jurado Joven en el FIDBA Buenos Aires, Argentina. En 2019, el corto Sinfonía del Cuerpo fue galardonado con una Mención Especial en Fiver, Festival Internacional de Cine de Danza (España).
A Blessed Unrest, su segundo largometraje documental en el que trabaja actualmente, se sitúa entre dos esferas de influencia: la presión social por el éxito y el poder creativo del creador que requiere un duro trabajo, pero que se presenta precisamente cuando acepatas el silencio.
La música y la danza son medios recurrentes en su obra. Siente debilidad por los marginados, los excluidos, en los que se reconoce. Dese la perspectiva del extranjero, tiene a menudo otra mirada a lo que es común. El desarraigo, la exclusión y el consiguiente anhelo son fuentes inagotables de inspiración.
Mijn naam is Monica Ruiz van Hattem en ik ben documentairemaker.
Film maken is voor mij geen doel maar een weg. De nieuwsgierigheid en verwondering die het film maken vraagt, opent mij naar de wereld.
Zo leek de monumentale architectuur van Rotterdam mij mooi, maar al filmend voor Symfonie van het Lichaam, veranderde de focus van de esthetiek naar het lichamelijk ervaren van de ruimte. Wat mooi leek, veranderde in een totaal andere ervaring.
Film maken is voor mij de beste manier om mezelf te begrijpen en kennis over de wereld te ervaren.
Mijn ideeën ontstaan vaak vanuit de behoefte om iets ontastbaars zichtbaar te maken.
Zoals de onbetrouwbaarheid van herinneringen: zijn ze als blauwdruk opgeslagen of creëer ik ze uit verhalen die ik herhaal? In De Dood van Don Quichot heb ik dit onderzocht door te kijken naar mijn eigen oud beeldmateriaal, dagboeken uit dezelfde tijd en de herinneringen die ik nu aan die tijd heb. Het naast elkaar leggen en ontleden, leverde verbluffende inzichten op. Zoals een totaal andere betekenis van “uit de kast komen” van een goeie vriend.
Een ander voorbeeld is ontheemding, het thema van een lange documentaire waar ik mee bezig ben. Bij ontheemding kan je niet terugkeren naar wat je verloren bent. Dat kan een plek zijn, maar ook een gevoel. In deze film breng ik de ontheemding van drie zangeressen in beeld door te focussen op de creatie van hun muziek en theater. Zij creëren hiermee een tussenwereld, tussen het nu en het verlangen naar datgene wat ooit was.
Ik heb een voorliefde voor muziek, dans en filosofie en ik werk vaak met contrasten. Tussen culturen, tussen natuur en beton, tussen logica en gevoel. Film maken is mijn manier om ritme en harmonie te creëren.
In 2016 won ik met mijn eerste feature lenght documentaire, De Dood van Don Quichot, de Junior Juryprijs van FIDBA (Festival Internacional Documental Buenos Aires). Momenteel werk ik aan een korte dansfilm met Eduardo Guerrero, door de Volkskrant “de aanstormende flamencogod” genoemd. Naast het film maken geef ik ook les documentaire maken aan de Universiteit Twente. En presenteer ik jaarlijks het Flamenco Festival Rotterdam.
Je kan mijn C.V. hier vinden.
Manténgase al día de las actividades de movie-mento. Aquí puede consultar las ediciones anteriores
Subscribe for the movie-mento newsletter and stay up to date about our projects! Did you miss our previous ones; no worries! You can find them here
monica[at]movie-mento.com
Visit me at:
Burgemeester van Walsumweg 846
3011 MZ Rotterdam